In 1939 telde het stadje Oświęcim - de Poolse naam voor het stadje Auschwitz - zowat 13.000 inwoners. In maart 1941 werden de 8500 Joodse bewoners van Oświęcim afgevoerd, om plaats te maken voor personeel van IG Farben. Tegelijk startte de bouw van een nieuw stadsdeel, bestemd voor het toekomstige Duitse IG Farben-personeel. Het centrale plein werd gerenoveerd en kreeg de naam Adolf Hitlerplatz. In 1943 woonden er ongeveer 8000 Duitsers in de stad. Vlak voor de bevrijding in 1945 was het IG Farben-complex klaar voor de productie van kunstrubber en vliegtuigbenzine.

Na de bevrijding bleven er ongeveer 2500 Poolse inwoners achter in Oświęcim, een ontvolkte stad met hypermoderne fabrieken. Om Zakłady Chemiczne, de nieuwe naam van het fabriekscomplex, te laten draaien waren 40.000 mensen nodig. Er volgde een omvangrijke Poolse migratie, met een enorme woningnood tot gevolg. Na de oorlog kreeg een groot deel van het kamp Auschwitz I daarom een woonbestemming. Ook de voormalige dwangarbeiderskampen werden als woningen gebruikt. In de jaren zestig werden flatwijken gebouwd en was de ergste woningnood voorbij.